Psy i koty z krótkimi nosami mogą cierpieć na brachycefaliczny zespół niedrożności dróg oddechowych (w skrócie BOAS). Słowo brachycefaliczny (krótkoczaszkowy) jest używane do opisu zwierząt z patologicznie krótkimi pyszczkami. Z tego powodu takie zwierzęta są bardziej narażone na problemy z oddychaniem. Czasami stają się one tak poważne, że wymagają pilnej interwencji.
Do ras predysponowanych należą m. in.:
- buldożki francuskie
- buldogi angielskie
- mopsy
- shih tzu
- boksery
- boston teriery
- koty perskie
- koty himalajskie
- koty birmańskie.
BOAS to grupa schorzeń spowodowanych zwartym szkieletem osobników powyższych ras i nadmiarem tkanki miękkiej.
Zespół ten obejmuje:
- długie, grube i miękkie podniebienie, czyli mięsistą część z tyłu jamy ustnej
- wąskie nozdrza, które nazywane są stenotycznymi
- odwrócone kieszonki krtaniowe
- przerośnięty język, który jest zbyt duży w stosunku do jamy ustnej.
Wszystkie te zaburzenia blokują przepływ powietrza, co utrudnia zwierzęciu oddychanie. Zwierzęta cierpiące na BOAS mogą doświadczać poniższych objawów klinicznych:
- chrapanie
- niechęć do ćwiczeń
- wodnisty (surowiczy) wypływ z nosa
- niespokojny sen
- wymioty
- ulewanie (regurgitacja)
- omdlenia.
Objawy te są silniejsze w gorące dni, po nadmiernej aktywności fizycznej, bądź jeśli zwierzę jest otyłe.
Zwierzęta z BOAS mogą mieć niską jakość życia z powodu tych symptomów, a ich stan może się szybko zmieniać i niestety czasem prowadzić do śmierci. Dlatego zaleca się, aby BOAS był leczony tak wcześnie, jak to możliwe.
Aby zdiagnozować BOAS, specjaliści chirurgii weterynaryjnej przeprowadzają badanie fizykalne. Następnie w znieczuleniu ogólnym odbywa się inspekcja dróg oddechowych pacjenta, podczas której należy ocenić stopień niedrożności i dobrać optymalne leczenie. Zwykle wykonuje się również prześwietlenie klatki piersiowej, ponieważ zwierzęta z BOAS są podatne na rozwój innych schorzeń, takich jak zapalenie płuc, zapad tchawicy i choroby serca.
Dla większości zwierząt zalecane jest leczenie chirurgiczne. Aby zminimalizować ryzyko dla pacjenta, preferowane jest przeprowadzenie inspekcji dróg oddechowych i operacji podczas tego samego znieczulenia.
Operacja polega na:
- skróceniu podniebienia miękkiego z tyłu jamy ustnej, aby udrożnić drogi oddechowe;
- rozszerzeniu nozdrzy, aby umożliwić zwierzęciu wdychanie większej ilości powietrza przy każdym oddechu,
- czasami przycięciu kieszonek krtaniowych, aby jeszcze bardziej zwiększyć przepływ powietrza.
Po operacji zwierzę musi odpoczywać w domu przez 7 do 10 dni aby umożliwić zmniejszenie obrzęku. W okresie rekonwalescencji zaleca się krótkie spacery wyłącznie w celu załatwienia potrzeb fizjologicznych.
Szwy użyte podczas operacji rozpuszczą się same, jednak zaleca się, aby po 7 do 10 dniach po operacji odwiedzić lekarza weterynarii na kontrolę. Po tej wizycie zwykle zwierzę będzie mogło powrócić do swoich zwykłych aktywności, oddychając przy tym dużo swobodniej. Ważne jest aby podczas spacerów używać szelek zamiast obroży, a także unikać ćwiczeń podczas upałów. Chociaż niektóre zwierzęta, które przeszły operację BOAS, mogą nadal wydawać chrapiące lub chrapliwe dźwięki, ich jakość życia będzie znacznie lepsza.
Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące swojego psa lub kota z krótkim pyszczkiem, skonsultuj się z lekarzem weterynarii specjalizującym się w chirurgii.