Blog

  • Przychodnia Weterynaryjna Neo-Vet, Poznań

  • Hiperkalcemia – cichy zabójca

    Hiperkalcemia, czyli podwyższony poziom wapnia we krwi, to stosunkowo rzadkie schorzenie, dotykające jedynie 1-3% psów i kotów. Mimo to stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia, a nieleczona może prowadzić nawet do śmierci.

    Przyczyny

    Do najczęstszych przyczyn hiperkalcemii należą:

    • przejściowy wzrost poziomu wapnia,
    • idiopatyczna hiperkalcemia (bez określonej przyczyny),
    • nowotwory,
    • ostra i przewlekła choroba nerek,
    • pierwotna nadczynność przytarczyc,
    • choroba Addisona,
    • choroby ziarniniakowe (np. FIP, gruźlica, grzybice układowe),
    • choroby kości,
    • hiperwitaminoza D,
    • zatrucia (np. rodentycydy, jaśmin),
    • błędy laboratoryjne,
    • hiperalbuminemia (podwyższony poziom albumin we krwi),
    • szybki wzrost u młodych zwierząt.


    Konsekwencje

    Nieleczona hiperkalcemia może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak:

    • kamica moczowa i uszkodzenie nerek,
    • zaburzenia perystaltyki przewodu pokarmowego,
    • osłabienie i zmęczenie,
    • nadciśnienie, arytmia, problemy z kurczliwością mięśnia sercowego,
    • mineralizacja tkanek miękkich.


    Objawy

    Wśród objawów hiperkalcemii można wyróżnić:

    • wzmożone pragnienie i częstsze oddawanie moczu,
    • trudności w oddawaniu moczu lub jego brak,
    • utratę masy ciała,
    • wymioty,
    • zaparcia,
    • drżenia mięśni, problemy z równowagą, osłabienie,
    • powiększenie węzłów chłonnych.


    Diagnostyka

    Ze względu na szeroki wachlarz potencjalnych przyczyn, diagnoza hiperkalcemii wymaga kompleksowego podejścia. W przypadku wykrycia podwyższonego poziomu wapnia całkowitego zaleca się oznaczenie wapnia zjonizowanego w laboratorium. Jeśli oba wyniki są podwyższone, dalsze badania obejmują:

    • pełne badanie krwi,
    • analizę moczu (w tym osad, stosunek białka do kreatyniny, opcjonalnie posiew),
    • oznaczenie poziomu parathormonu we krwi,
    • USG jamy brzusznej oraz ewentualnie przytarczyc,
    • RTG klatki piersiowej w trzech projekcjach oraz przeglądowe RTG całego ciała,
    • pomiar ciśnienia krwi,
    • test stymulacji ACTH przy podejrzeniu choroby Addisona.


    Leczenie

    Dawniej podstawowym leczeniem hiperkalcemii były sterydy, jednak ze względu na ryzyko skutków ubocznych obecnie stosuje się inne metody:

    1. Zmiana diety – odpowiednia karma lecznicza może znacznie wpłynąć na poziom wapnia.
    2. Dodatki do diety – jeśli po 4-6 tygodniach poziom wapnia pozostaje podwyższony, zaleca się dodanie do diety nasion chia.
    3. Farmakoterapia – jeśli brak efektów po kolejnych 4-8 tygodniach, można wdrożyć bisfosfoniany (np. alendronian); w przypadku częściowej poprawy można stopniowo zwiększać dawkę.
    4. Leki sterydowe – stosowane jako ostateczność, gdy inne metody nie przynoszą rezultatów.


    Na zdjęciu – Ozzi, piękny kot brytyjski, który dzięki odpowiedniej diecie i terapii alendronianem pokonał hiperkalcemię i pozostaje w remisji.

    Dzięki tym informacjom możesz skutecznie rozpoznać objawy hiperkalcemii i podjąć odpowiednie kroki, by zapewnić swojemu pupilowi zdrowie i dobre samopoczucie.